meesje

Gisteren heb ik een toespraakje gehouden op de Ridderhof; een bungalowpark in Lage Vuursche. Het is een prachtig park met kleine houten huisjes waar veel Amsterdammers in hun vrije tijd genieten van de natuur. Tot enkele jaren geleden een projectontwikkelaar het park opkocht en probeerde alle lopende overeenkomsten van tafel te vegen. Om daarna kaveltjes grond te verkopen. Dit is wat projectontwikkelaars doen door heel Nederland. Menig stukje natuurterrein verandert op deze wijze in een soort vinexlocatie. 

Het is ons ook ooit overkomen maar wij hebben met succes de plannen van de projectontwikkelaar bestreden. Daardoor word ik weleens op andere terreinen gevraagd ter ondersteuning of om een hart onder de riem van de recreanten te steken. 
Meestal betreft het terreinen met een laag voorzieningenniveau; waar de recreanten voornamelijk komen om te genieten van de natuur.

Toen ik de afspraak voor afgelopen zaterdag maakte had ik dan ook een lang telefoongesprek met iemand die mij voortdurend interrumpeerde met beschrijvingen van het het gevogelte  dat voor zijn raam druk doende was. Voornamelijk meesjes; dat heeft natuurlijk met de tijd van het jaar te maken.
Ik wist het meteen; er moest een meesje mee naar De Ridderhof. 

En grote Mees was zo blij met Meesje dat ik hem maar niet heb laten weten dat  Meesje in Lage Vuursche gaat wonen. Sinds zijn ontmoeting met Midas kan Mees  die afstanden helaas niet meer aan.